Ppłk dypl.kaw. Józef Pętkowski
Józef Zygmunt Pętkowski – pseud. Wiesław, urodził się 28 XI 1894 r. w Płocku.
Syn Józefa i Marii z Wolffów, był wyznania rzymsko – katolickiego. Żonaty, miał dwójkę dzieci: córkę ur. 1919 r. i syna ur. 1922 r.. W 1912 r. ukończył 7 – klasową szkołę handlową z maturą w Będzinie. W 1913 r. wyjechał do Belgii i na uniwersytecie w Gandawie rozpoczął studia na Wydziale Architektury. Znał język francuski, rosyjski i niemiecki. Od 10 I 1913 r. należał do Strzelca w plutonie w Gandawie. W 1914 r. został uwięziony przez Niemców w Aachen w drodze na mobilizację Związku Strzeleckiego. 28 X 1914 r. wstąpił do Batalionu Uzupełniającego w Częstochowie i został przydzielony do 1 pp. W 1915 r. przeniesiony do 1 Pułku Ułanów, gdzie służył do 20 VII 1917 r. Tu przy 1 Pułku 22 Ułanów odbył kurs dla oficerów Jazdy w Ostrołęce.
Od 21 VII 1917 r. do 30 I 1918 r. był internowany w Szczypiornie i Łomży.
Po zwolnieniu studiował jeden semestr prawa na Uniwersytecie Warszawskim. W listopadzie 1918 r. jako komendant POW Okręgu Piotrowskiego brał czynny udział w rozbrajaniu Niemców w trakcie czego został ranny. Następnie służył w 1 Pułku Szwoleżerów a od lipca 1920 r. w sztabie 7 Brygady Jazdy. Pełnił w nim kolejno służbę oficera operacyjnego, oficera informacyjnego i organizacyjno – materiałowego. W latach 1922 -1924 był słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej z przeniesieniem na etat do 16 Pułku Ułanów Wielkopolskich. WSW ukończył z tytułem rotmistrza Sztabu Generalnego, który w latach późniejszych został zamieniony na tytuł oficera dyplomowanego. W 1924 r. został przydzielony do Oddziału Ogólnego Dowództwa Okręgu Korpusu VII w Poznaniu, nadal w barwach 16 Pułku Ułanów.
1 I 1920 r. awansowany do stopnia majora dyplomowanego, pracował przez pewien czas w sztabie 3 Dywizji Kawalerii.
W 1930 r. dowodził szwadronem liniowym w 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich w Poznaniu, skąd został przeniesiony do Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych do Warszawy w barwach 7 PSK. W 1932 r. ze stanowiska drugiego oficera sztabu został przeniesiony na stanowisko pierwszego oficera sztabu gen. dyw. Leona Berbeckiego w GISZ. W 1933 r. został mianowany podpułkownikiem dyplomowanym. 14 XI 1935 r. objął stanowisko zastępcy dowódcy 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego w Krakowie. W 1938 r. został dowódcą 19 Pułku Ułanów i dowodził nimi do 28 IX 1939 r., kiedy to dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku gdzie wiosną 1940 r. został zamordowany. Ppłk dypl. Józef Pętkowski uzyskał następujące odznaczenia: Krzyż Niepodległości w 1931 r., Krzyż Walecznych – dwukrotnie w 1921 r., Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, klasy V – w 1934 r., Złoty Krzyż Zasługi w 1938 r., Srebrny Krzyż Zasługi w 1928 r., Medale: Pamiątkowy za „Wojnę 1918 – 1921” i „Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości” w 1928 r. oraz Brązowy „Za Długoletnią Służbę” w 1938 roku.
Powrót na stronę główną: https://19pulkulanow.opole.pl/