Gen. Edmund Różycki ur. 4 VIII 1827 w Agatówce na Wołyniu.
Gen. Edmund Różycki był jednym z pięciorga dzieci Marianny i Karola Różyckich. Po upadku Powstania Listopadowego matka ukrywała Edmunda w rodzinie Pilichowskich i Szymanowskich lecz w 1840 roku policja carska natrafiła na ślady chłopca, który zgodnie z rozkazem cara został wywieziony z Wołynia i oddany do Szkoły Kadetów a następnie do carskiej Oficerskiej Szkoły Artylerii. W 1852 r. został skierowany do Akademii Sztabu Generalnego w Petersburgu. W 1854 roku został wysłany przez władze carskie na Kaukaz. W połowie lat pięćdziesiątych doszło do pierwszego spotkania Karola Różyckiego z synem Edmundem w Paryżu.
W 1861 roku Edmund Różycki awansował na podpułkownika
i został przeniesiony na Wołyń gdzie zdecydował o wystąpieniu z armii. Po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej podjął pracę geometry. Do ponownego spotkania doszło w 1863 r. w Galicji gdzie Karol Różycki przybył na wieść o przygotowaniach do Powstania Styczniowego. Edmund został dowódcą Jazdy Wołyńskiej i objął naczelne dowództwo powstania na Rusi. Stoczył zwycięskie bitwy pod Mikropolem, Wyrobijówką i Leszkami.
Rząd Narodowy ,10 VII 1863 mianował go Generałem Brygady Naczelnego Dowództwa Ziem Ruskich.
Po powstaniu gen. Edmund Różycki udał się do Paryża na emigrację i podjął pracę w Towarzystwie Kredytowym i Zarządzie Lyońskiej Kolei Żelaznej w Paryżu. Po śmierci ojca w 1871 roku wrócił do kraju i zamieszkał w Krakowie gdzie pracował jako inspektor w Towarzystwie Ubezpieczeń. Zmarł 23 V 1893 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie . /tekst Hanna Różycka – Stowarzyszenie Rodzina 19 Pułku Ułanów Wołyńskich/
Powrót na stronę główną: https://19pulkulanow.opole.pl/